28 Aralık 2007 Cuma

GÖZ YAŞININ DUAYA DURDUĞU AN!

  • Kalbimin kiri, yüzümün karasıyla kapındayım.... Bir mümin bir hataya ikinci kez dûsmezdi; ben duştum Geldim; Sen Afûv olduğun için Rahmet kapısının onun de durdum adini sesliyorum, hiç durmadan, yılmadan iste geldim; Sen benim tek inandığım, dayandığım, medet dilediğim, dost um dediğimsin. — Beni kendine Halil edindiklerinden eyle. İste simdi kalbimde ne varsa dilimde, Sen benim Mabudumsun, Halikımsın, Rezzakımsın, Settarimsin; beni de Abdi hitabına muhatap olanlardan eyle. — Sûrttûgumde düzeltmeyi, dûstûgumde doğrulmayı nasip eyle. Su anda duaya durmuş Müslim ve Müslimelere, mümin ve müminlere Mucib isminle muamele et ve bizleri yolunun yolcuları eyle. Hayatimizi ôlûmûmûzû ve hasrımızı hayırlı ve güzel eyle.... Rabbim, Bir insani koy kalbime ama o insan Senin de sevdiğin bir insan olsun. — Ve beni ôyle bir insana sevdir ki, o insanin kalbinde Sen olasın. Ki ben o insanin kalbinde Seni bulayım. Beni ôyle bir insanla buluştur ki benden ônce onunla buluşmuş olan Sen olasın. — Onunla el ele tutuştuğumda ikimizin elinin ûstûn de Senin Elin olsun. Bana ôyle gözler göster ki ben o gözlerden Sana bakayım.

Hiç yorum yok: